Kerstwandeling naar Jezus

Kinderen zingen Ave Maria op straat. De geur van kaarsen hangt in lucht. Er staat een opblaassneeuwpop naast de kleurrijk versierde kerk. Ja, ook in Nicaragua staan de kerstdagen voor de deur.

Als het einde van het jaar nadert, word ik altijd een beetje melancholisch. In Nederland geef ik daar de donkere dagen en het koude weer de schuld van. Hier in San Juan del Sur, een schattig Nicaraguaans kustplaatsje vlakbij de grens met Costa Rica, gaat die vlieger niet op. Het is zonnig en het is warm. Maar toch. Als ik de zon weer adembenemend in de zee zie zakken betrap ik mezelf op een diepe zucht. De jaarlijkse gedachtegang – de tijd gaat zo snel, ik ben weer een jaar ouder, hoe zou mijn leven er volgend jaar uitzien? – gaat door mijn hoofd. En daardoor voel ik me een beetje onrustig. En een beetje alleen. Feestdagen in den vreemde zijn toch anders dan die met goede vrienden en familie. Misschien moet ik Jezus maar eens een bezoekje gaan brengen, die staat daar ook maar zo eenzaam op zijn heuvel.
Net als in Rio de Janeiro heeft San Juan del Sur een groot Christusbeeld dat over het stadje uitkijkt. Overdag houdt hij vanuit de verte de baai in de gaten, ’s nacht wordt hij verlicht en doet-ie me denken aan een zwevende engel. Ik begin mijn minibedevaart vroeg in de ochtend. Het is een behoorlijk steile klim die me gek genoeg over het terrein van een luxe hotel leidt. De beveiligingsbeambte begint spontaan een praatje over het weer – wat dat betreft is het hier soms net Nederland. Ik loop verder omhoog totdat ik bij een hek kom, zo’n 100 meter van het beeld. Het bezoekje aan Jezus kost een dollar. Naast hem staat een groot kruis op een sokkel, die wat mij betreft uitstekend dienst doet als uitkijkpunt. En zo zit ik hoog boven de baai, onder een kruis, met San Juan del Sur aan mijn voeten. Behoorlijk rustgevend. Een gigantische zeearend scheert voorbij. Verder is er niemand. Arend, Jezus en ik.
Dan komt de man waarvan ik mijn toegangskaartje heb gekocht naar boven. Hij loopt het huisje onder het beeld binnen en knalt de radio aan. De houseversie van Feliz Navidad op vol volume. Ik schiet in de lach. Boven mij tuurt Jezus voor zich uit, de man staat grijnzend in de deuropening. Als hij een dansje begint te doen besluit ik dat het tijd is om te vertrekken. Het contrast kon haast niet groter, ik krijg er de slappe lach van. Pas tegen de tijd dat ik de hotelbeveiliger weer tegenkom ben ik uitgegiecheld. We kletsen weer even, over wat er in San Juan zoal te doen is op een mooie dag als deze. Hij vertelt me dat er aan de andere kant van de baai een hotel, waar je voor een paar dollar de hele dag van de zwembaden gebruik mag maken. Hij heeft het over piscinas infinitas, geen idee wat ik me daarbij voor moet stellen. Hele grote zwembaden?
Een uurtje later begrijp ik precies wat hij bedoelt: zwembaden die geen einde lijken te hebben. Ik ben bij het hoogst gelegen zwembad gaan zitten, dat over lijkt te lopen in de zee. Comfortabele ligbedjes, een ober die me een welkomstcocktail brengt, een gratis handdoek: wat een luxe! Helemaal na weken overnachten in simpele hotelitos en hostels. In de verte zie ik Jezus op zijn heuvel staan, net als ik in het oneindige starend. Ik zucht glimlachend. Wat is het heerlijk hier. Nog zes uur voordat de zon onder gaat, dus ik ga er maar even goed voor zitten.
Versgebruind loop ik in de schemering terug naar mijn hotel. De bewoners van San Juan hebben vandaag duidelijk niet stil gezeten. Alle versieringen zijn uit de kast. De kerk, woonhuizen, bomen: alles is gehuld in lampjes, slingers en kerstman-posters. Ik sla een hoek om en loop langs een klein barretje dat me niet eerder is opgevallen. Nu kan ik er niet omheen. Zoveel knipperde lampjes op zo’n kleine gevel. En Feliz Navidad schalt uit de boxen. De houseversie.


2010 is bijna voorbij, wat betekent dat dit mijn voorlopig laatste blog is. Mijn reis gaat nog wel even door. Ik ga verder naar Costa Rica, Panama, Colombia, Brazilië en Suriname. Hou Reizen Magazine en reizen.nl in de gaten!

Veiligheid: Nicaragua is een arm, maar relatief veilig land. In de grotere steden en op toeristische plaatsen kunnen zakkenrollers actief zijn en berovingen plaatsvinden.
Prijspeil: goedkoop. Een maaltijd kost rond de €3 en een biertje €1. De gemiddelde prijs voor een simpele hotelkamer is €8 per nacht. Rond de feestdagen wordt accommodatie wel een stuk duurder.