Swimming pool stories

Amerikanen zwemmen niet. Bijna al die hotelzwembaden tot dusver hebben we voor onszelf, en als er al eens Amerikanen zijn, dan zwemmen ze niet, dan staan ze een beetje in het water te socializen, of zitten op de rand met hun voeten in het water om zich heen te kijken. In het begin vond ik dat vreemd, maar eigenlijk is het zwembad dus een geweldige plek om mensen te ontmoeten, en te horen wat er speelt in Amerika, als je maar eenmaal af bent van dat rare idee dat zwembaden bedoeld zijn om baantjes te trekken of andere uitsloverij.
In Gallup zit ik op de kant naast Georgette, die Navajo is en uit Shiprock komt en aan een tafeltje, terwijl de kinderen zwemmen, lange veren van een soort sokjes met kleurige draadjes zit te voorzien. Die veren gaat haar man dan beschilderen en die verkopen ze aan groothandels in Gallup. Ze vertelt dat de school van haar kinderen twee maanden geleden gesloten werd wegens bezuinigingen, dat ze dat met haar man had aangevochten door de Navajo Nation erbij te halen, en dat vervolgens bleek dat de staat New Mexico de school onrechtmatig gesloten had, omdat de Navajo Nation er niet in gekend was, terwijl de school op grond van de Navajo indianen stond.
ik wilde nog wel meer horen, maar het begon te bliksemen in de verte en daarna danig te onweren en te regenen. 'Het is ons monsoon-seizoen', zei de vrouw bij het Gallup Cultural Center (voor southwestern native American culture). Dat duurt maar een paar weken, van eind juli tot half augustus, some tourists don't like the rain, but to us it's a treat!'
's Avonds zijn er traditionele dansen op het plein bij het Court House in Gallup en nee, de regendans zit daar inderdaad niet bij. Wel de pottery dance, en de dans van de witte buffel. En er is een man die wondermooie liedjes op een fluit speelt, af en toe ondersteund door een soort stoomfluit: de goederentrein naar Santa Fe.