The road to New Mexico

Het Midway Cafe ligt op Route 66 precies tussen Chicago en Los Angeles in. Wat het nog meer zo'n leuk cafe maakt is dat de mensen die er werken een rol spelen in de film Cars - maar dan in de vorm van auto's. Fran is Flow, een zeegroene Cadillac, en Christina is een klein rood autootje, net als haar zus. Verder is het gewoon ook een gezellig cafe waar iedereen die Route 66 afrijdt wel even stopt. Buiten staan motorrijders foto's van elkaar te maken - een groep uit Noorwegen. Binnen zegt Christina tegen een nieuwe klant: was jij een paar jaar geleden ook niet hier? Maar toen had je iemand anders bij je toch? De man kan er niet over uit, ze vallen elkaar als oude vrienden in de armen. Zo'n cafe dus, en je zou er wel eeuwig willen blijven (ook vanwege de taart), maar de weg wacht.
New Mexico, de klok gaat een uur terug het landschap wordt heuvelachtiger. Meer woestijn. Ik wacht nog op de cactussen.
Overnachtingsplek is Albuquerque, New Mexico. De voertaal is hier Spaans, in de supermarkt draaien ze mariachi muziek en verkopen ze 28 soorten pepers, ik eet burrito's en maak een praatje met een vrouw van 72 die al haar hele leven in Albuquerque woont, maar hoewel zij het een heerlijke stad vindt, wonen haar tien kinderen verspreid door de hele Verenigde Staten: New Jersey, Florida, Blakeville, where ever that may be. Achter haar staat een schuchtere jongen met een pet. Haar buurman. Want ze is slecht ter been en kan zelf niet rijden. 'He drives me anywhere' zegt ze. 'We say: he's driving Miss Daisy'.
Tip: als je Route 66 af gaat, koop dan ergens een spuitbus verf, zodat je op de Cadillac Ranch (bij afslag 62 op de I-40) ook even los kunt op de Cadillacs die daar met hun neus in de grond staan. Maar dan niet je naam op de grond spuiten, want dat is natuurlijk slecht voor het milieu, alleen bedenk je dat altijd pas dertig kilometer verderop. Ah, life on the road!