De legende van Hercules

Twee meeuwen hangen stil in de lucht. Af en toe wiegen ze naar links, kijken opzij en gakken wat over de regen. De straffe wind houdt de twee zeerovers precies op dezelfde plek in de loodgrijze lucht, luieren op de luchtstroom. Op de boulevard Paseo Maritimo lopen de mensen krom voorovergebogen, handen op de hoed, de paraplu’s slaan hier en daar dubbel, kleine hondjes lopen schuin op de wind, vissersboten in de haven klotsen speels op de deining. Dit weertype kennen ze in La Coruña, de grillen van de zee, grote wolkenmassa’s die boven de Atlantische Oceaan vrij spel hebben botsen hier op de rotsen van Galicië.
De meest vooruitgeschoven punt van de stad ligt in het noordwesten, bij de Punta Herminia. Hier vind je ook hét symbool van de stad, de Torre de Hercules. In het wapen van de stad zie je zes sint-jakobsschelpen, de vuurtoren met daaronder een doodshoofd. Luguber? Ja, maar er zit een mooi verhaal aan vast.
Ooit, lang geleden, woonde op deze plek een reus, Geryon, een tiran voor het volk. Hercules wilde het volk ontzetten en ging de strijd aan met deze geweldenaar. Na drie dagen bittere strijd, onthoofdde Hercules de reus. Hij stopte het hoofd in de grond en liet er een toren op bouwen, vandaar de Torre de Hercules. 59 meter hoog en nog steeds in werking, de vuurtoren beschikt duidelijk over een goede fundering.
Morgen laten we dit Spaanse Scheveningen achter ons en gaan via de kartelige kust richting het Oosten. Weer of geen weer.