The lady in black
Door: Anne Wesseling
Blijf op de hoogte en volg REIZEN
25 Maart 2010 | Egypte, Caïro
En zo, lieve lezeressen en lezers, zetten wij ons op deze mooie dag welgemoed aan de schier onmogelijke opdracht: het vinden van een vrouw in de oase Bahariya. Dat valt nog niet mee. Er zijn wel veel mensen op straat, concludeer ik, na een kwartiertje wandelen door de hoofdstraat (waar alle winkels en café's zijn), maar het zijn vrijwel allemaal mannen. Er zijn mannen met slippers en op sloffen en op gepoetste schoenen, mannen die op stoelen voor cafes zitten, mannen met tulbanden, baseballpetjes, palestijnse sjaals, hoofddoeken, hoedjes en gehaakte mutsjes. Er zijn mannen met truien, met galabiya's en met mooie sjaals om hun nek (Youssif: dat moet je zien als een stropdas), er zijn mannen die koffie inschenken, die dadels afwegen en er zijn jonge mannen die baldadig hard langs komen scheuren op motoren. Maar vrouwen?
Een páár zien we er, en je moet echt opletten, want ze zijn van top tot teen in het zwart, dus meer dan een schaduw is het eigenlijk niet.
'Natuurlijk zijn er hier wel meer vrouwen', zegt Youssif. 'Maar de vrouwen zitten meer binnen. Of ze zijn aan het werk. Dan zijn ze dokter of onderwijzeres of zo.'
Maar zo makkelijk geven we niet op en uiteindelijk vinden we er een, bij de Girls Work Shop - een soort opleidingsinstituut voor vrouwen. Er werken zo'n zeven jonge vrouwen vanaf een jaar of twintig, in de vakantie werken er ook jongere meisjes. Ze leren er handwerken, er is een creche, ze verdienen er geld. Dat horen we allemaal van Nermin Mohamed, van wie ik alleen de ogen zie en voor wie de gids vertaalt. Nermin is 21, ze is niet getrouwd en ze heeft zeven zussen en een broer, die in Sharm el Sheikh werkt. De andere vrouw in de winkel (ook helemaal bedekt, ze houdt zich op de achtergrond) is een dochter van Nermin's oudste zus en Nermin vertelt vrolijk: 'ze moet mij eigenlijk tante noemen, maar ze is ouder dan ik!'
De Girls Work Shop in Bahariya. Ik koop een geel portemonneetje voor mezelf, en een roze etui voor mijn dochter van negen.
Een páár zien we er, en je moet echt opletten, want ze zijn van top tot teen in het zwart, dus meer dan een schaduw is het eigenlijk niet.
'Natuurlijk zijn er hier wel meer vrouwen', zegt Youssif. 'Maar de vrouwen zitten meer binnen. Of ze zijn aan het werk. Dan zijn ze dokter of onderwijzeres of zo.'
Maar zo makkelijk geven we niet op en uiteindelijk vinden we er een, bij de Girls Work Shop - een soort opleidingsinstituut voor vrouwen. Er werken zo'n zeven jonge vrouwen vanaf een jaar of twintig, in de vakantie werken er ook jongere meisjes. Ze leren er handwerken, er is een creche, ze verdienen er geld. Dat horen we allemaal van Nermin Mohamed, van wie ik alleen de ogen zie en voor wie de gids vertaalt. Nermin is 21, ze is niet getrouwd en ze heeft zeven zussen en een broer, die in Sharm el Sheikh werkt. De andere vrouw in de winkel (ook helemaal bedekt, ze houdt zich op de achtergrond) is een dochter van Nermin's oudste zus en Nermin vertelt vrolijk: 'ze moet mij eigenlijk tante noemen, maar ze is ouder dan ik!'
De Girls Work Shop in Bahariya. Ik koop een geel portemonneetje voor mezelf, en een roze etui voor mijn dochter van negen.
-
27 Maart 2010 - 20:52
H.:
Witte Woestijn, mooi -
28 Maart 2010 - 08:08
Anne:
En dan heb je de rest van de foto's nog niet eens gezien, harri! :-) -
28 Maart 2010 - 17:21
B.:
Mooie verhalen, alleen jammer dat dit weblog zo lastig is te vinden. En waarom staat er een kaartje van Pretoria en Johannesburg naast deze post? -
29 Maart 2010 - 09:37
Arl.:
Volgens mij zien wij veel liever mannen met sjaals dan met stropdassen... Mooi verslag Anne! -
29 Maart 2010 - 18:45
Susan:
Er schijnt een mooie film te zijn over vrouwen die onder hun zwarte lange jurken er heel sexy uit schijnen te zien en zo de draak steken met dat verstoppertje moeten spelen. Ik ga op zoek!
En nu natuurlijk heel benieuwd naar roze etuitje...! -
29 Maart 2010 - 21:12
Anne:
Die film wil ik zien! -
29 Maart 2010 - 21:13
Anne:
Dat er een kaartje van pretoria naast dit blog staat is trouwens omdat er twee reizen door elkaar lopen. Daar raken ze bij waarbenjij erg van in de war :-) -
31 Maart 2010 - 12:32
Wies:
Wat een geweldige foto's. Ik wil ook!!! -
31 Maart 2010 - 18:21
Anne:
De fotograaf is Jurjen Drenth, had ik dat er wel duidelijk bijgezegd ergens? Volgens mij niet. Sorry Jurjen! -
31 Maart 2010 - 19:34
Charlotte Leerdam:
Wat een voorrecht om tussen deze prachtige steenformaties te mogen wandelen.!!
Ik reisde ook eens door Egypte, doch de Witte Woestijn was mij tot nu toe onbekend.
Goede analyse van het verschijnsel "Vrouwen" buitenshuis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
